Nie jest potrzebne skierowanie od lekarza.

Aby rozpocząć arteterapię, nie trzeba mieć diagnozy. W razie potrzeby, nasi doświadczeni terapeuci doradzą lub pokierują dalszymi krokami. Współpracujemy z uznanymi psychiatrami, psychoterapeutami i terapeutami rodzinnymi.

Oferujemy kompleksowe programy arteterapeutyczne, oparte na naszej autorskiej metodzie. Polega ona na dostarczeniu korzyści arteterapeutycznych wraz z dodatkową wartością – kontaktem z aktywnie tworzącymi artystami. Wrażliwość artystów, ich wyjątkowy sposób patrzenia i dialogu ze światem wraz z kompetencjami wykwalifikowanych arteterapeutów, zapewnia wielozmysłowe oddziaływanie naszych programów arteterapeutycznych. Do nadzoru nad merytoryką programów oraz nad sposobem prowadzenia zajęć zaprosiliśmy uznanych psychiatrów.

Istnieją zasadnicze różnice pomiędzy stosowaniem prostych technik arteterapeutycznych a rezultatami kompleksowych programów arteterapeutycznych. Te osiągają strategiczne cele leczenia. Fascynujące jest, że arteterapia może być wówczas stosowana w sposób samodzielny, często z odejściem od sztampy i sztafażu klasycznych form leczenia (cytat za dr n. med. Bartosz Łoza)

Musi o tym zadecydować lekarz prowadzący. Rozpoczęcie arteterapii nie powinno wpływać na samowolną zmianę stosowanego leczenia. Może się jednak okazać, że z czasem będzie możliwe zmodyfikowanie farmakoterapii. Rekomendujemy wtedy ponowną wizytę u swojego lekarza prowadzącego.

Arteterapia jest formą terapii poznawczo-behawioralnej. Jednak w przeciwieństwie do innych terapii, realizowanych w konkretnym systemie, program arteterapii dopasowuje się do indywidualnych potrzeb i preferencji pacjenta/uczestnika, korzystając z całego wachlarza sztuk. Dla osiągnięcia niektórych celów terapeutycznych kluczowe będzie malarstwo, dla innych psychodrama, dla jeszcze innych muzykoterapia.

Kolejną różnicą jest fakt, że arteterapia odbywa się w przyjaznej przestrzeni, a jej uczestnik pozostaje w swojej osobistej strefie komfortu. Tempo terapii, głębokość wglądu we własne potrzeby i emocje, sposoby ich ekspresji zależą od uczestnika.

Jestem mamą nastolatki i osobą od 20 lat zawodowo zajmującą się budowaniem programów i koalicji wokół spraw ważnych społecznie, takich jak leczenie cukrzycy, otyłości, podatek cukrowy czy tytoniowy, jakość powietrza a zdrowie człowieka. Po latach pracy nad zmianami systemowymi i nad budowaniem świadomości społecznej wiem, że wszystko można zrobić, tylko ktoś musi się tym zająć na poważnie i konsekwentnie.

Przechodząc przez własny kryzys – być może ten, nazywany przepustką do wieku średniego, odkryłam, że nie ma nic ważniejszego, od dobrego samopoczucia psychicznego. Pomogła mi opera, malarstwo, kontakt ze sztuką i kilku mądrych przyjaciół.

Kierując się intuicją trafiłam na dziedzinę naukową – arteterapię. Z powodzeniem, okazało się, stosowaną w krajach wysokorozwiniętych dla osiągania konkretnych celów terapeutycznych.

Rozpoczęłam studia podyplomowe na tym kierunku. Poznałam naukowców i lekarzy psychiatrów stosujących arteterapię w Polsce ale w szpitalach, na oddziałach psychiatrycznych. Na studiach zobaczyłam, że mamy świetnych, empatycznych arteterapeutów, terapeutów zajęciowych i artystów, których rola w systemie zdrowia publicznego powinna być znacznie większa.

Uznałam, że arteterapia jest dziedziną, która może nie tylko pomóc wielu potrzebującym osobom poradzić sobie z kryzysem, stresem, traumami i deficytami ale dla wielu, może ona stać się wręcz motorem rozwoju, przebyć drogę od potocznego „loosera” do „bohatera”.

Postanowiłam wykorzystać moje zawodowe umiejętności i stworzyć projekt interwencyjny dla zdrowia psychicznego.